Κανόνες στη διαχείριση χρημάτων

Πόσα λεφτά παίζεις στο στοίχημα; Κομβική ερώτηση. Τόσο κομβική, και τόσο προσωπική, που δεν έχεις συνειδητοποιήσει πόση σημασία έχει. Η εμμονή του Έλληνα (κυρίως) παίκτη να προσαρμόζει το ποντάρισμά του ανάλογα μ’ αυτά που έχει στον λογαριασμό του αποτελεί το ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ του μπουκ για να μας πάρει τα λεφτά από την τσέπη…

Προσοχή: Το κείμενο δεν αφορά «απόλυτα» ποσά πονταρίσματος. Διότι μ’ αυτή την κουβέντα θα χαθούμε, δεν θα φτάσουμε ποτέ στην ουσία. Κάποιος κονομημένος που βάζει 50ευρα στο κάθε παρολί και παίζει 100άρικα στα μονά μπορεί να μην «πονάει» τόσο πολύ όσο κάποιος που παίζει 5ευρα και 10ευρα. Οπότε η απάντηση στο ερώτημα δεν είναι «παίζω 100 ευρώ» ή «παίζω 1.000 ευρώ». Δεν μας ενδιαφέρουν αυτά. Εφορία δεν είμαστε. Το ζουμί βρίσκεται στη ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ του ποσού που έχεις κάθε φορά διαθέσιμο.

Αυτό το θέμα, το money management (διαχείριση χρημάτων), είναι τουλάχιστον το ίδιο σημαντικό με το ποσοστό επιτυχίας στις προτάσεις μας. Αν έχουμε ξεκαθαρίσει στο μυαλό μας ότι στο στοίχημα κάποιες φορές θα νικήσουμε και κάποιες θα χάσουμε, ο μέγιστος στόχος μας είναι να κερδίζουμε στο maximum και να χάνουμε στο minimum. Κανείς δεν το καταφέρνει απόλυτα αυτό, βέβαια, αλλά όσο η προσπάθειά μας τείνει προς αυτό, τόσο το καλύτερο.

Τι κάνω, λοιπόν, για να διαχειριστώ καλύτερα τα χρήματά μου; Υπάρχουν ολόκληρες προχωρημένες τεχνικές πάνω σ’ αυτό το θέμα. Ορισμένες αντικρουόμενες μεταξύ τους, αλλά όλες «δουλεμένες» μέσα από την εμπειρία διάφορων παικτών. Θα κάνουμε πλήρεις αναλύσεις σε όλες εν καιρώ, ώστε να τις γνωρίσετε, να τις μελετήσετε και να επιλέξετε ποια απ’ όλες σας ταιριάζει περισσότερο. Για την ώρα πρέπει να βάλουμε μερικούς βασικούς κανόνες, που θα αποτελέσουν το γενικό πλαίσιο της συζήτησης.

1.     Δεν αποφασίζουμε ΠΟΤΕ τι θα παίξουμε ανάλογα με το τι κάναμε πριν, δηλαδή να παίξουμε λιγότερα αν χάνουμε ή περισσότερα αν είμαστε κερδισμένοι. Χιλιάδες, εκατομμύρια ιστορίες υπάρχουν από παίκτες που έφτιαξαν γρήγορα κάβα επειδή τους «πήγαν» τα αποτελέσματα σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο, αλλά την έχασαν γρηγορότερα επειδή ενθουσιάστηκαν κι αύξησαν το ποντάρισμά τους. Ανάλογες ιστορίες υπάρχουν για τους χαμένους, που μείωναν σιγά-σιγά το ποντάρισμά τους επειδή πανικοβλήθηκαν βλέποντας το λογαριασμό τους να μειώνεται κι αντίστοιχα δεν εκμεταλλεύθηκαν όσο έπρεπε το καλό τους «φεγγάρι».
2.     Βάζουμε όριο στο τι παίζουμε και δεν ξεφεύγουμε ΠΟΤΕ. Το ιδανικό θα ήταν να δεσμεύσουμε ένα ποσό στην αρχή της στοιχηματικής περιόδου και να το διαχειριζόμαστε κατά τη διάρκεια της σεζόν, αλλά καταλαβαίνω ότι αυτός ο τρόπος διαχείρισης απευθύνεται σε παίκτες με σχετική οικονομική άνεση, που δυστυχώς δεν είναι η πλειονότητα. Αν έχουμε αποφασίσει, όμως, να διαθέσουμε 20 ευρώ την εβδομάδα, το κρατάμε ευλαβικά το νούμερο. Δεν «δανειζόμαστε» από επόμενη εβδομάδα για να κάνουμε κατάθεση. Κι αν έχουμε αποφασίσει να γραφτούμε σε μια εταιρία με ένα ποσό για να εξασφαλίσουμε και το μπόνους της, μένουμε στο ποσό που «γράφει» αρχικά ο λογαριασμός μας.
3.     Κάνουμε σε τακτά χρονικά διαστήματα ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟ του λογαριασμού. Τι είχαμε, τι παίξαμε, τι κερδίσαμε, τι χάσαμε. Μπορεί να φαίνεται ανούσιο, αλλά βοηθάει πάρα πολύ να έχουμε στο μυαλό μας μια ξεκάθαρη εικόνα. Ειδικά σε ιντερνετικούς λογαριασμούς, όπου τα χρήματα δεν τα βγάζουμε από το πορτοφόλι και είναι απλά ένας αριθμός στο πάνω δεξιά μέρος της οθόνης, παίζει τεράστιο ρόλο.
4.     Δεν κάνουμε ΠΟΤΕ “all in”, όσο μικρό κι αν είναι το ποσό που έχουμε στο λογαριασμό. Εδώ μπορεί κάποιοι να διαφωνήσετε, ίσως να έχετε να διηγηθείτε και ιστορίες που, κάποιο βράδυ, απογοητευμένοι από ένα κακό σερί, τα ρίξατε όλα σ’ ένα ματς και κερδίσατε. Δεν το αμφισβητώ. Έχει συμβεί, κι άλλωστε δεν υπάρχει τίποτα στο στοίχημα που να μην έχει συμβεί. Τις περισσότερες φορές, όμως, οδηγεί στο άλλο άκρο. Η προστασία του κεφαλαίου από την κακή μας διάθεση είναι ένα από τα κομβικά στοιχεία της διαχείρισης χρημάτων.

 Aργύρης Παγαρτάνης


ΠΗΓΗ